Quatuor pour la fin du Temps – 2026

Emanuel Salvador

 

Emanuel Salvador został opisany przez magazyn „The Strad” jako „jeden z najlepszych portugalskich skrzypków swojego pokolenia”. Występował jako solista, kameralista i koncertmistrz na czterech kontynentach, w tym podczas licznych tras koncertowych w Europie, Azji i Ameryce.  Niektóre z godnych uwagi miejsc, w których występował, to Tokyo Opera City, Jiangxi Arts Centre w Chinach, Studio Koncertowe im. Lutosławskiego (Polska), Nezahualcoyotl Hall (Meksyk) czy Audytorium Narodowe w Madrycie.

 

W trakcie swojej kariery Emanuel otrzymał kilka prestiżowych nagród i stypendiów. Do najważniejszych wyróżnień należą nagrody w konkursach Isolde Menges Competition (RCM), Jovens Musicos i Beckenham Festival. Otrzymał również nagrody Barbirolli Memorial i Wolfson Foundation, stypendium Fundacji Gulbenkiana oraz różne granty Instituto Camões.

 

Emanuel ukończył jako najlepszy student roku Artave, specjalistyczną szkołę muzyczną w Portugalii. Następnie kontynuował naukę w Londynie, uzyskując tytuł licencjata muzyki w Guildhall School of Music and Drama pod kierunkiem profesora Johna Glickmana. Uzyskał również tytuł magistra w zakresie zaawansowanej gry na instrumencie w Royal College of Music, studiując u dr. Felixa Andrievsky’ego.

 

Emanuel miał zaszczyt studiować pod okiem znanych profesorów i muzyków, takich jak Ulf Hoelscher, Alberto Lysy, Vadim Brodsky, David Takeno i Ilya Grubert.

 

Kariera Emanuela jako solisty koncertowego charakteryzuje się fascynującymi występami z ponad trzydziestoma orkiestrami na całym świecie, w tym Sinfónica de Brasília, Orquesta de la Radio Mexicana, Krasnoyarsk i Florence Chamber Orchestra, Częstochowska Filharmonia oraz orkiestra z Salonik. Jego występy na festiwalach wzbogaciły jego bogate doświadczenie muzyczne, a do najważniejszych wydarzeń należą: Międzynarodowy Festiwal Muzyczny w Makau, Usedomer MusikFestival w Niemczech, Guimarães Europejska Stolica Kultury 2012, Ohrid Summer Festival (Macedonia) oraz Eternal Spring Chamber Music Festival w Meksyku.

 

Emanuel jest aktywnym i utalentowanym kameralistą, uczestniczył w kursach mistrzowskich z tak znanymi zespołami jak kwartety Borodina, Takacsa i Vellingera, a także tria Beaux Arts, Florestan i Peabody. Był członkiem-założycielem trio fortepianowego Vianna da Motta i kwartetu smyczkowego Guimarães. Występował również u boku wybitnych artystów, takich jak Konstantin Heidrich, Andriy Viytovych, Bartek Niziol, Vasko Vassilev czy Ronaldo Rolim.

 

Emanuel nagrał albumy dla wytwórni DUX, Divine Art i Odradek, a także szereg nagrań na żywo dla krajowych stacji telewizyjnych i radiowych w Chinach, Polsce, na Litwie, w Portugalii i Hiszpanii.

 

Emanuel jest dyrektorem artystycznym festiwali Guimarães Clássico i Szczecin Classic. Przez dziesięć lat, od 2005 do 2015 roku, pełnił funkcję koncertmistrza Orquestra do Norte w Portugalii, a następnie objął stanowisko koncertmistrza Baltic Neopolis Chamber Orchestra w Polsce. Jako gościnny koncertmistrz współpracował z takimi orkiestrami jak Hiszpańska Orkiestra Narodowa, Seoul Classical Players, Remix Ensemble, Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Musica i Orquesta Sinfónica del Principado de Asturias.

 

Emanuel gra na skrzypcach J. B. Cerutiego z 1802 roku.

Jean Marc Fessard

 

Jean Marc Fessard jest wychowankiem Konserwatorium Paryskiego w klasach klarnetu, klarnetu basowego i muzyki kameralnej, które ukończył z wyróżnieniem, a także magistrem muzykologii Uniwersytetu w Paryżu VIII. W 2017 roku obronił tytuł doktora nauk muzycznych w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Jest także laureatem międzynarodowych konkursów muzycznych w Paryżu, Illzach, Gdańsku i UFAM, a także zdobywcą pierwszej nagrody w konkursie Jacques Lancelot w 1990.

 

Znakomity francuski klarnecista rozwija swoją międzynarodową karierę zarówno z muzyce kameralnej i symfonicznej. Koncertuje w całej Europie, jest częstym gościem scen polskich. Współpracuje z Polskim Radiem i Telewizją, jak również kooperuje z BBC i Radiem Francuskim, dokonując archiwalnych nagrań muzyki. Do dnia dzisiejszego Jean-Marc Fessard zagrał prapremiery około 150 utworów muzyki współczesnej. Wiele w nich jest jemu zadedykowana.

 

W kwietniu 2011 roku wystąpił w Studiu S1 w Polskim Radiu wraz z Orkiestrą Filharmonii Śląskiej w koncercie pod dyrekcją M. J. Błaszczyka, promującym płytę poświęconą Aleksandrowi Tansmanowi nagraną dla wytwórni Naxos, a w listopadzie tego samego roku wraz z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia, nagrał płytę będącą zapisem koncertu na klarnet i orkiestrą Piotra Mossa « D’un silence ». Oba nagrania otrzymały najwyższe oceny krytyki muzycznej otrzymując Diapason Or. Ponadto w swoim dorobku płytowym posiada ok. 30 CD nagranych dla najlepszych wytwórni, które regularnie otrzymują znakomite recenzje w prasie. Za ostatnią płytę z utworami Allaina Gaussina otrzymał prestiżowe Grand Prix de l’Académie Charles Cros we Francji, odpowiednik Prix Goncourt i był także wielokrotnie był nominowany do nagrody muzyka roku.

 

Jean Marc Fessard jest propagatorem muzyki polskiej na świecie jego płyta « Muzyka Polska na klarnet i fortepian », zawierająca mniej znane dzieła Szałowskiego, Perkowskiego, Mossa czy Rathausa, została opublikowana w zeszłym roku przez londyńskie wydawnictwo Clarinet Classics, a premierowe nagrania muzyki Aleksandra Tansmana ukazały się nakładem firmy Naxos.

 

Jean-Marc Fessard jest wykładowcą Konserwatorium Królewskiego w Brukseli, gościnnie prowadził wykłady w Konserwatorium Praskim, w Royal College w Londynie, w Esculia Superior w Mexico, w Konserwatorium Narodowym w Pekinie. Jean Marc Fessard jest autorem książki „Ewolucja klarnetu” i nowej szkoły na klarnet „Ecoute, je joue!” w wydawnictwie Billaudot w Paryżu oraz dyrektorem kolekcji Jean Marc Fessard tego samego wydawnictwa poświęconej klarnetowi.

Adam Klocek

Wiolonczelista i dyrygent, laureat nagrody Grammy 2014, określony przez Krzysztofa Pendereckiego jako „jeden z najbardziej obiecujących dyrygentów młodszej generacji”.

 

W roku 2004 artysta wygrał konkurs na stanowisko dyrygenta-asystenta Maestro Jana Lathama-Koeniga, dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej i festiwalu „Vratislavia Cantans”. Od 2006 do 2020 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Kaliskiej, a od roku 2011 jest dyrektorem artystycznym orkiestry Młoda Polska Filharmonia. W roku 2012 został także dyrektorem artystycznym Filharmonii im. B. Hubermana w Częstochowie. Od września 2020 pełni funkcję dyrektora naczelnego tej instytucji. Występ artysty na Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Ermitage” w Petersburgu, podczas którego wykonywał on wraz z Państwową Orkiestrą Ermitażu swój Koncert wiolonczelowy, został określony przez czołowy ogólnorosyjski dziennik „Niezawisimaja Gazeta” jako „dar niebios”.

 

Adam Klocek studiował w Musikhochschule w Kolonii oraz Hochschule fur Musik Hanns Eissler w klasach: Marii Kliegel oraz Borysa Pergamenschikowa. Sukcesy na ogólnopolskich (I nagroda Konkursu im. D. Danczowskiego w Poznaniu, 1992) i międzynarodowych konkursach wiolonczelowych m.in. w Kolonii, Monachium i Nowym Jorku oraz nagrody i stypendia (C.M. von Webera, Interlochen Center for Arts, Europejskiej Unii Radiowo-Telewizyjnej EBU) zaowocowały występami w liczących się ośrodkach muzycznych. Plany koncertowe artysty objęły m.in. zaproszenie do udziału w pierwszym wykonaniu pod batutą kompozytora Concerto grosso K. Pendereckiego, reprezentację Polski podczas festiwalu Europalia, inaugurację VIII Forum Lutosławskiego w Filharmonii Narodowej, tournée koncertowe w USA i Dalekim Wschodzie. Za premierowe nagranie ‘Concerto Grosso’ z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą A. Wita artysta otrzymał nagrodę ‘Fryderyk 2002’. W styczniu 2003 wystąpił na galowym koncercie inaugurującym ‘Rok Krzysztofa Pendereckiego’ w Filharmonii Narodowej. We wrześniu 2004 dokonał wraz z Sinfonia Varsovia prawykonania napisanego dla niego Koncertu wiolonczelowego Krzesimira Dębskiego.

 

Wraz z Leszkiem Możdżerem występował w duecie, określonym przez BBC jako „sensational”, którego płyta została bestsellerem roku 2005, a obaj artyści jako jedyni reprezentanci świata muzyki klasycznej wystąpili podczas galowego koncertu urodzinowego TVP Kultura. Był związany kontraktem fonograficznym z firmą Universal Music. W latach 1999-2016 grał na instrumencie Antonio Stadivariego z roku 1717. Obecnie gra na instrumencie Giuseppe Rocca ‘ex Tortelier’ z roku 1848. Po okresie intensywnej kariery jako solisty-wiolonczelisty w latach 1993-2003 artysta rozpoczął działalność dyrygencką. Asystował m.in. Maestro Jackowi Kaspszykowi podczas przygotowań do wystawienia „Nabucco” G. Verdiego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Kontynuacją była wygrana w konkursie na asystenta-dyrygenta Maestro Jana Lathama-Koeniga w Filharmonii Wrocławskiej.

 

Jako wiolonczelista i dyrygent Adam Klocek występował z artystami światowej renomy jak: jak Shlomo Mintz, Heinrich Schiff, Joshua Bell, Vadim Repin, Misha Maisky, Nelson Goerner, Yulianna Avdeeva, Valery Afanassiev, Krzysztof Penderecki, Dame Evelyn Glennie, Randy Brecker, Boris Pergamenschikow, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Sophia Gubaidulina, Freddy Kempf, Sayaka Shoji, Wanda Wiłkomirska, Jadwiga Rappe, Leticia Moreno.

 

Płyta „Preisner’s Voices” (SONY Music) z udziałem artysty otrzymała status potrójnej platynowej płyty. We wrześniu i październiku 2013 miały miejsce dwie nowe premiery muzyki Z. Preisnera z udziałem Adama Klocka jako dyrygenta i solisty: „Four Colours of Łódź” oraz „Diaries of Hope” (Barbican Hall w Londynie z udziałem Britten Sinfonietta oraz Lisy Gerrard z zespołu „Dead can dance”). Jako dyrygent i wiolonczelista Adam Klocek został zaproszony do udziału w galowym koncercie inauguracyjnym Międzynarodowego Centrum Kongresowego ICE w Krakowie.

Z inicjatywy Adama Klocka w roku 2010 powstała kompozycja Włodka Pawlika „Night in Calisia”. Wydany jesienią roku 2012 album „Night in Calisia” nagrany z Trio Włodka Pawlika, trębaczem Randy Breckerem oraz Orkiestrą Filharmonii Kaliskiej otrzymał pierwszą w historii polskiego jazzu nagrodę „Grammy Award 2014”, uzyskując również wiele nagród krajowych (m.in. płyta roku dziennika Rzeczpospolita) oraz status potrójnej platynowej płyty. Artyści wystąpili na galowym koncercie rozdania nagród Fryderyk 2014 w Sali Kongresowej w Warszawie.

 

W roku 2019 artysta wydał płytę nagraną z solistką Astrig Siranossian oraz orkiestrą Sinfonia Varsovia dla szwajcarskiej wytwórni Claves. Płyta ta otrzymała najwyższe europejskie wyróżnienia płytowe w tym niezwykle prestiżową niemiecką „Preis der Deutschen Schallplatten Kritik”, nominację do International Classical Music Awards 2019, „Clef d’Or” oraz „Clef de Mois” magazynu Resmusica, najwyższą ocenę „5*****” prestiżowego magazynu francuskiego Diapason oraz „5*****” magazynu Classica a także „un evenement” i fortisissimo ffff magazynu Telerama. Rok 2021 przyniósł artyście kolejną nominację do International Classical Music Awards. Adam Klocek jest dyrektorem artystycznym międzynarodowych festiwali muzycznych: „Multimedia Amber Road Festival”, Międzynarodowego Festiwalu Wiolinistycznego im. B. Hubermana oraz „Wszystkie Strony Świata” w Puławach. Jest także dyrektorem artystycznym i jurorem Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Reszków w Częstochowie.

 

Jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie w stopniu doktora habilitowanego oraz profesorem Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie. Jako kompozytor jest autorem muzyki kameralnej, symfonicznej, filmowej. Jako juror brał udział w wielu konkursach i przeglądach m.in. Międzynarodowego Campusu Artystycznego „FAMA” (2010-19), Konkursu im. K. Wiłkomirskiego w Poznaniu (2018), Konkursu Młodego Muzyka w Jaśle (2018, 2019), Konkursu wiolonczelowego CEA w Warszawie (2019), Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. Bronisława Hubermana (jako przewodniczący jury i pomysłodawca), Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Reszków (dyrektor artystyczny 2013, 2015, 2017, 2019), jurorem Międzynarodowego konkursu Wokalnego Viva Calisia (2018, 2019). W roku 2008 Adam Klocek został uhonorowany członkostwem honorowym Związku Kompozytorów Rosyjskich. W październiku 2013 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W sierpniu 2014 Minister Kultury odznaczył artystę Srebrnym Medalem „Gloria Artis”.

 

Został także uhonorowany medalem „Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego” 2020, Nagrodą za osiągnięcia artystyczne Marszałka Województwa Śląskiego (2022), wielokrotnie nagrodą w dziedzinie kultury Prezydenta Miasta Kalisza, nagrodą w dziedzinie kultury Prezydenta Miasta Częstochowy, specjalną nagrodą Zasłużony dla Miasta Kalisza 2014 oraz wielokrotnie Nagrodą Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie.

Fanny Azzuro

Francuska pianistka Fanny Azzuro znana jest z intensywności, wrażliwości i barwności swojej gry. Absolwentka Konserwatorium Paryskiego (CNSMDP), gdzie uzyskała tytuł licencjata i magistra w dziedzinie fortepianu i muzyki kameralnej, studiowała również u wybitnych pedagogów (Borisa Petrushansky’ego i Vladimira Viardo).

 

Jej kariera solistki i kameralistki zaprowadziła ją do najważniejszych sal koncertowych na świecie — Carnegie Hall (Nowy Jork), Seoul Arts Center, Salzburg Mozarteum, a także Salle Cortot i Salle Colonne w Paryżu — oraz na najważniejsze festiwale, takie jak Festival International de La Roque-d’Anthéron, La Folle Journée de Nantes, Nohant i Auvers-sur-Oise.

 

Jest laureatką kilku międzynarodowych konkursów w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jako oddana kameralistka Fanny Azzuro występowała z renomowanymi zespołami, takimi jak Hermès, Voce, Van Kuijk, Talich, Hanson i Tchalik Quartets, a przez 10 lat grała w SpiriTango Quartet. Występowała również u boku wielu wybitnych solistów, m.in. Ophélie Gaillard, Deborah Nemtanu, Pierre Génisson, Adélaïde Ferrière, Solenne Païdassi, Emmanuelle Bertrand i Richard Galliano.

 

Jako wyłączna artystka Yamaha, Fanny Azzuro wydała wysoko oceniane nagrania, w szczególności komplet preludiów Rachmaninowa, stając się pierwszą francuską pianistką, która podjęła się tego projektu. W jej dyskografii znajdują się również utwory Prokofiewa i innych kompozytorów romantycznych i impresjonistycznych, dzięki czemu zyskała uznanie jako jedna z najbardziej interesujących pianistek swojego pokolenia.